zagłuszać się

См. также в других словарях:

• zagłuszać się – zagłuszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zagłuszać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekrzykując się, uczestnicy dyskusji zagłuszali się wzajemnie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zagłuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagłuszaćam, zagłuszaća, zagłuszaćają, zagłuszaćany {{/stl 8}}– zagłuszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zagłuszaćszę, zagłuszaćszy, zagłuszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} będąc głośniejszym niż inny dźwięk, odgłos… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabijać – zabić [zagłuszać – zagłuszyć] (swoje) sumienie — {{/stl 13}}{{stl 7}} tłumić, niszczyć w sobie poczucie moralnej oceny swoich uczynków oraz odpowiedzialności za nie, walczyć z wyrzutami sumienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Im bardziej pogrążał się w zbrodni, tym bardziej zabijał swoje sumienie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zagłuszyć — dk VIb, zagłuszyćszę, zagłuszyćszysz, zagłuszyćgłusz, zagłuszyćszył, zagłuszyćszony zagłuszać ndk I, zagłuszyćam, zagłuszyćasz, zagłuszyćają, zagłuszyćaj, zagłuszyćał, zagłuszyćany 1. «brzmiąc głośno, stłumić inny dźwięk, uczynić go niesłyszalnym …   Słownik języka polskiego

• głuszyć — ndk VIb, głuszyćszę, głuszyćszysz, głusz, głuszyćszył, głuszyćszony 1. «uniemożliwiać słyszenie czego; tłumić, zagłuszać» Wrzawa głuszy dźwięki muzyki. Dywan głuszy kroki. Płyta, wykładzina głusząca. 2. «o roślinach: własnym rozrostem utrudniać… …   Słownik języka polskiego

• swój — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. M. m swój, n swoje || swe, ż swoja || swa, D. m n swojego || swego, ż swojej || swej, C. m n swojemu || swemu, ż swojej || swej, B. mż = D., mnż n = M., ż swoją || swą, N. m n swoim || swym, ż swoją || swą, Mc. m n… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zachwaszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zachwaszczaćam, zachwaszczaća, zachwaszczaćają, zachwaszczaćany {{/stl 8}}– zachwaścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zachwaszczaćchwaszczę, zachwaszczaćci, zachwaszczaćchwaść, zachwaszczaćchwaszczony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zakrzykiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zakrzykiwaćkuję, zakrzykiwaćkuje, zakrzykiwaćany {{/stl 8}}– zakrzyczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiąc głośno, przekrzykując kogoś nie pozwalać mu wypowiedzieć własnego zdania, własnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… …   Słownik języka polskiego

• głuszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, głuszyćszę, głuszyćszy, głuszyćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać możliwości słyszenia czegoś; zagłuszać; stanowić izolację akustyczną; tłumić : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień